Voor mijn Nieuwspagina ben ik regelmatig op pad en kom op verschillende plaatsen, zo loop ik de ene dag in een school en zo ben ik weer bij een jubilaris, een biljartwedstrijd of een muziekuitvoering. Enkele weken geleden bracht ik een bezoek aan Arie S. in Winkel. Hij had contact met mij opgenomen, want een speciale oldtimer waar hij al maanden aan had gewerkt met een groepje vrijwilligers, zou die dag naar buiten gaan voor een eerste proefrit. Kleinzoon Geert was samen met opa Arie druk bezig met de voorbereidingen voor de rit, toen ik binnen stapte. Na het starten van de auto klonk er een euforisch gejuich, want het was gelukt. Toen werd het eerste rondje gereden en dat ging goed. Halverwege het tweede rondje stopte de auto er mee, met hulp van toegesnelde buurtbewoners, die zorgden voor het juiste gereedschap, kreeg de rit een vervolg. Daarna werd nog even gemeten of de auto de juiste snelheid behaalde, bij terugkomst had Arie een grijns van oor tot oor en de tranen in zijn ogen. De grijns kwam door het feit dat alles goed verlopen was en de tranen omdat er geen ramen in de truck in aanbouw zaten en de vrieskou het erg fris maakte in de cabine, waar Arie zonder jas in zat. Zijn vrouw Trudy hoorde het verhaal aan en schudde met haar hoofd en dacht bij zich zelf “zelfs op deze leeftijd blijft het een kwajongen”. De belevenissen en de verschillende ontmoetingen maken het leven van de “Razende Reporter” extra leuk!