Er zijn mensen die altijd op een vaste plaats werken en daardoor over het algemeen minder beleven. Ben je bijvoorbeeld, vertegenwoordiger, chauffeur of postbode, dan beleef je altijd wel wat en heb je op een verjaardag altijd wel iets nieuws te vertellen. Om even bij de postbode te blijven, in het jaar 1999 heb ik een jaar op een postauto gereden. Op een zomerse dag stond ik op het rooster voor een rit in de buitenwijken van Sint Maarten. Na het klaarzoeken van de post, begon ik mijn rit, halverwege de dag kwam ik aan in Sint Maarten, waar ik enkele pakketten moest afleveren op verschillende adressen in de nieuwbouw. Bij het laatste adres aangekomen, belde ik aan, maar er werd niet open gedaan en ik had wel een handtekening nodig. Dus als goede postbode zorg je natuurlijk dat je wel je pakje kwijtraakt en een handtekening ontvang. Dus ging ik achterom en klopte op de poortdeur, er kwam wederom geen reactie en ik opende de deur. Een geheel ontblote vrouw kwam mij tegemoet en ik stamelde ik heb een p p p p p p pakje. De vrouw zei “waar mag ik tekenen” ik was aardig perplex en zei “moet u niet iets aantrekken”,” nee” zei de vrouw “je hebt het nu toch al gezien”. Na ontvangst vertrok ik richting Eenigenburg, maar ik was aardig onder de indruk, want tot op de dag van vandaag weet ik niet dat ik deze weg heb genomen. Nadat ik mijn hele wijk had weggebracht, keerde ik terug op het postsorteercentrum en vertelde mijn belevenis van die dag aan mijn collega’s en die begonnen te lachen en konden zo het huisnummer opnoemen, want dit was meerdere collega’s al overkomen. Zo beleef je wel eens wat onderweg.