Bij veel gesprekken tussen personen, zijn de volgende openingszinnen een vast begin “Hoe is het?”, “Gaat het?” of “Lukt het wat?”. De vraag wordt door een groot gedeelte van de mensen beantwoord met “Ja hoor, prima”. Maar soms komt het antwoord “Nee, ik heb een probleem” en dan beginnen de vraagstellers iets aan de broek te trekken, want dit was niet de bedoeling van de vraag, blijkt dan achteraf. In werkelijkheid is de medemens veel minder geïnteresseerd in de ander, dan men doet voorkomen. In deze snelle tijd , waarbij men het altijd “druk,druk, druk” heeft, is er veel minder tijd voor sociale contacten, tja de contacten zijn er wel, bijvoorbeeld via Facebook, of Hyves, maar dit blijven toch vluchtige en veelal oppervlakkige contacten. De moderne mens kan zijn gevoel zeer slecht uiten, dit is ook een verklaring voor de lange wachtlijsten bij de psychologen, van mensen die even “vastgelopen”zijn. Gesprekken waarbij gevoel komt kijken, zoals bijvoorbeeld, na het stoppen met werken, een relatie die stuk loopt, of het verliezen van een dierbare, blijven moeilijk voor veel mensen. Dus probeer de volgende keer bij het vragen of het met iemand gaat, eens te luisteren naar zijn of haar verhaal. In één van mijn eerste columns in dit blad, heb ik het ooit gehad over “groeten en zwaaien” dit onderwerp wist toen heel veel mensen bezig te houden, wellicht is dit verhaal ook een stap in de goede richting.