Er zijn grote verschillen of je nu in een stad of een dorp woont en dan scheelt het ook nog of het een dorp is waar veel activiteiten zijn. In Winkel bijvoorbeeld was de saamhorigheid de laatste 2 maanden weer heel erg zichtbaar. Het Bloemencorso zorgt dat een groot deel van het dorp erg goed samenwerkt en veel contact heeft. Of je nu in een corsogroep zit, je parkeerwachter bent, of zorgt voor de straatversiering, (alle straten doen mee, ook als de optocht er niet langs komt). Iedereen heeft het zelfde idee; het moet een geweldige dag worden. In de schuren waar de praalwagens worden gemaakt heerst een gemoedelijke sfeer, waar het prettig werken is. De mensen hebben het naar hun zin als ze samen werken aan een project dat zondags door de straten zal rijden als “hun” wagen. Menig Directeur of manager van een bedrijf zal zich achter de oren krabben en zich een beetje jaloers afvragen hoe dit toch mogelijk is, de mensen hebben allemaal de neuzen dezelfde kant op en er is niemand die er geld voor ontvangt, nee men moet er zelfs voor betalen om mee te kunnen doen, ook let men niet op de tijd en maakt rustig een “overuurtje”. Er kan geen cursus “samenwerken” tegenop. Dat zal ook door het virus komen, dat “corsokoorts” heet. Heel bijzonder is trouwens dat dit virus de dag na de optocht geheel is verdwenen. Niet alleen in Winkel heerst er saamhorigheid, maar ook in andere kleine plaatsen. Als men een jaarlijks groot evenement heeft en dan heb ik het niet over kermissen, maar over een optocht of ander evenement weet men elkaar te vinden. Ondergetekende is dan ook blij dat hij al ruim 30 jaar zijn steentje kan bijdragen aan het corso…